Oktober is de borstkanker maand…..
Het duurt even voordat de woorden het papier vinden.
Inmiddels zijn de eerste oktober dagen al verstreken. Ik denk aan het liedje van Blof.
“Oktober overvalt ons ieder jaar….”
En zo voelt het ook. Oktober staat voor mij, voor ons, voor de borstkanker maand. Een ziekte die voor ons eind 2014 ineens een hele andere lading kreeg. Daar waar we uit ons leven werden gerukt.
Onlangs is er weer een heel mooi mens getroffen door deze vreselijke ziekte. Op haar rouwkaart stond:
“Toen schrok ik wakker in een donker bos. Ik was verdwaald in het midden van mijn leven”
Wat komen deze woorden binnen, want dat is wat kanker is. Je raakt verdwaald op je weg, je wordt wakker in een nachtmerrie. Lange tijd nog lijkt het over iemand anders te gaan. Maar dan ineens komt het besef dat je de hoofdrol speelt in een hele nare film. Je hebt nergens om gevraagd en ineens is alles, maar ook echt alles anders…..
En wat dan?
Er zijn veel protocollen, onderzoeken, moeilijke woorden, slecht nieuwsgesprekken in ziekenhuisland.
Het voelt soms alsof je nergens de regie over hebt.
Ik ontwikkelde een prachtige workshop Kanker binnen je gezin.
Waarin ik jou, je partner, je hele gezin meeneem in wat er wel is.
In wat kan!
Wat mag
Wat mogelijk is
In plaats in wat moet, overleven, volhouden, behandelingen.
We kijken naar wat jullie nodig hebben, waar jullie goed in zijn,
En maken een plan, voor wat jullie gehele gezin nodig heeft.
Deze workshops zijn voor mij zo bijzonder.
We hebben allemaal ons eigen verhaal, onze eigen weg.
Maar weet je, ik begrijp jou.
Zonder woorden.
Omdat ik daar ook was, toen en daar….
Al weer een tijdje terug.
Deze week gebruikte ik het boek; Mama’s borst is ziek, weer in mijn praktijk.
En wat was dat mooi.
Voor jou en voor mij.
We begrepen elkaar en vonden elkaar, daar waar het zo raakte.
Wat zette je een stappen.
Dat is waar het om gaat,
Niet wat moet, maar wat kan!