Vanochtend was een hele bijzondere…
Ik deel het graag met je….

Rouw is iets van later
Rouw is iets ver weg
Rouw is iets wat een ander overkomt

En zo ineens,
totaal onverwacht ook…
Is het daar,
is er een heel mooi, vrolijk en klein mannetje niet meer bij ons.
Daar zijn gewoon geen woorden voor.

Er werd een hele mooie ochtend georganiseerd, voor jou en voor je ouders,
omdat je kleine broertje niet meer bij ons is.
Ik  mocht daar bij zijn, om het extra bijzonder te maken.

We maakten bellenblaaspost, de koffer met alle mooie spullen was mee, al je klasgenootjes van groep 3 waren er! Met hun vaders, moeders & heel veel lieve juffen. De zon scheen, we waren in een heel mooi park, vol groen. Ik voelde de verbinding en de betrokkenheid. Kleine dingen maken een groot verschil.
We maakten mooie wikkels voor om onze bellenblazers. We vertelden over schildpad, de uil en over je binnen en buitenkant.

Wat wisten jullie mooie dingen te maken.
Een hele mooie pot, met een gouden tijger, vol met harten van alle liefde die wij jou nu geven, nu jij je broertje zo mist. Dus we stopten er ook tranen in, want het is verdrietig & huilen mag.

De moeders hielpen om een heel mooi troostdoosje te maken, vol kaarten van alle kinderen van de klas.
Met woorden van liefde, troost & gemis.

Een bellenblaasbrievenbus?” vroeg Winnie verbaasd. Dat was zo’n moeilijk 
lang woord, daar had hij nog nooit van gehoord. “Dat klopt” zei de 
Teigetje“ in de hemel heb je wel vaker dingen die je niet kent en die anders 
zijn”. 
“Kunnen we dan toch brieven en tekeningen in de brievenbus doen?” vroeg 
Knorretje heel blij. 
“Dat weet ik niet zo goed” twijfelde Teigetje “die passen daar misschien niet 
in.” 
“Er passen wel hele mooie zeepbellen in de brievenbus” 
“Thuis op het gras of achter in het bos, of aan de zee, waar je maar wilt, blaas je met je ogen dicht, 
heel lief en voorzichtig de mooiste bellen. 
Je moet daarbij denken aan wat je aan …… wilt zeggen of aan de lieve 
kusjes die je wilt geven. 
De mooie verhalen of lieve kusjes blaas je door je mond zachtjes de bellen in. 
Die zweven dan zo naar de hemel! 

En wat gingen de bellen mooi, ze straalden in de zon, speciaal voor jouw mooie broertje, zachte bellen & zachte kusjes….zwevend naar de hemel.

Wat fijn om te horen dat we de verbinding allemaal zo voelden, dat het verdrietig was, maar zo mooi.