Wat doe jij? Als er iemand die je lief is huilt? Zeg je tranen mogen er zijn of ga je gelijk troosten??
Dat vind ik persoonlijk een hele interessante vraag.
Denk maar eens aan een kleine baby, die je bij eventjes huilen het liefste gelijk al troost.
Op je wiegende arm, terwijl je sssttt, sssttt, zegt.
Welke boodschap geef je eigenlijk mee?
Nee, jij mag niet huilen.
Maar is dat eigenlijk wel wat je dat kleine baby’tje mee wilt geven, die alleen maar op die manier frustratie kan uitten…
Of zijn er andere dingen die je kan doen?
Kan je ook zeggen ik houdt je warm in mijn armen en koester jou, en ja, je mag even huilen. Het moet er even uit hè?
Maar ik ben bij je.
Zo werkt het eigenlijk bij alle leeftijden. Soms moeten tranen er echt even uit. Het lucht je op.
Onlangs gaf ik een teamtraining, waarbij één van de cursisten in tranen uitbrak.
Ik maakte contact met haar en zei; “Huil maar even, dat mag, slik het maar niet weg, het mag er even uit komen”.
Ze vertelde mij vervolgens dat bijna niemand dat nog voor haar gedaan had….
Dat het juist zo fijn voor haar was dat ik haar nu uitnodigde dat het er mocht zijn, de tranen, het verdriet.
Ik deel vandaag graag 10 tips met jouw wat je ook kunt doen of zeggen:
- Je mag verdrietig zijn
- Wat is dit zwaar voor jou
- Ik ben er voor je
- Wil je mij er iets over vertellen?
- Ik hoor je
- Wat was dat verdrietig, spannend, enz voor jou
- Ik zal je helpen
- Ik luister naar je
- Ik merk dat je ruimte nodig hebt / Ik zou er graag voor je willen zijn / ik ben in de buurt, als je me nodig hebt weet je me te vinden
- Soms voelt het zo oneerlijk….dat jij hier doorheen moet
Het verdriet kan je namelijk niet wegnemen, er zijn is vaak al zo waardevol.
Tranen zijn de woorden die je hart niet kan vertellen……
Liefs Esther